Ας περιμένουν οι γυναίκες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ας περιμένουν οι γυναίκες
Ξενόγλωσσο εξώφυλλο.
ΣκηνοθεσίαΣταύρος Τσιώλης
ΠαραγωγήΣταύρος Τσιώλης
ΣενάριοΣταύρος Τσιώλης
ΠρωταγωνιστέςΣάκης Μπουλάς
Γιάννης Ζουγανέλης
Αργύρης Μπακιρτζής
Αγγελική Ηλιάδη
ΜουσικήΝίκος Ζέρβας
ΦωτογραφίαΒασίλης Καψούρος
ΜοντάζΚώστας Ιορδανίδης
Εταιρεία παραγωγήςΕλληνικό Κέντρο Κινηματογράφου
Στέφι Φιλμ
Ελληνική Τηλεόραση 1
Πρώτη προβολή10 Νοεμβρίου 1998 (Ελλάδα, φεστιβάλ Θεσσαλονίκης)
4 Δεκεμβρίου 1998 (Ελλάδα, αίθουσες)
Κυκλοφορία15 Μαρτίου 2006 (DVD)
ΠροέλευσηΕλλάδα
Γλώσσαελληνική

Το Ας περιμένουν οι γυναίκες είναι ελληνική κωμική ταινία του 1998, σε παραγωγή, σκηνοθεσία και σενάριο Σταύρου Τσιώλη. Πρωταγωνιστούν οι Γιάννης Ζουγανέλης, Σάκης Μπουλάς και Αργύρης Μπακιρτζής.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πάνος (Ζουγανέλης) και ο Μιχάλης (Μπακιρτζής), μπατζανάκηδες μικροβιοτέχνες από τη Θεσσαλονίκη, ξεκινούν ένα ταξίδι για τη Θάσο, όπου βρίσκονται ήδη οι οικογένειές τους. Μια τυχαία συνάντηση με μία κοπέλα (που ενσαρκώνει η Αγγελική Ηλιάδη) στη λίμνη Βόλβη θα προκαλέσει την ψυχολογική κατάρρευση του Πάνου, ο οποίος την ερωτεύεται, καταρρέει ψυχολογικά και επιχειρεί να αυτοκτονήσει. Ο Μιχάλης καλεί τον Αντώνη (Μπουλάς), τον τρίτο μπατζανάκη και πολιτευτή του ΠΑΣΟΚ, για βοήθεια. Όμως η παρουσία του Αντώνη δεν έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα και οι γυναίκες τους ακόμα τους περιμένουν στη Θάσο.

Η ροή της ταινίας έχει έντονα στοιχεία αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, με κωμικά στοιχεία της σύγχρονης εποχής. Για παράδειγμα, υπάρχει ο ''χορός'' που ενσαρκώνεται με δύο ηλικιωμένες κυρίες που βάζουν τραγούδια σε ένα CD-player (όλα λαϊκά της εποχής), ενώ η ίδια η ταινία χωρίζεται σε μέρη (πριν και μετά την εμφάνιση του ''χορού'') όπως ακριβώς μια αρχαία τραγωδία.

Διανομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πληροφορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ιδέα για την ταινία προήλθε από ένα ταξίδι του Σταύρου Τσιώλη και του Χρήστου Βακαλόπουλου στην Καβάλα στα πλαίσια των γυρισμάτων της προηγούμενής του ταινίας, Παρακαλώ, γυναίκες, μην κλαίτε. Ο αρχικός τίτλος της νέας ταινίας ήταν «Το ιστορικό συνέδριο της Βόλβης». Ήταν η πρώτη συνεργασία του σκηνοθέτη με τους Σάκη Μπουλά και Γιάννη Ζουγανέλη, σε αντίθεση με τον Αργύρη Μπακιρτζή, με τον οποίο είχε συνεργαστεί και σε προηγούμενες ταινίες.

Η ταινία περιέχει αρκετές αναφορές στην πολιτική σκηνή και στην κουλτούρα του Νεοέλληνα, και πλαισιώνεται από σουρεαλιστικούς διαλόγους.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]