Μικρές Αφροδίτες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μικρές Αφροδίτες
Ξενόγλωσση κινηματογραφική αφίσα της ταινίας.
ΣκηνοθεσίαΝίκος Κούνδουρος
ΣενάριοΒασίλης Βασιλικός και Κώστας Σφήκας
ΠρωταγωνιστέςΕλένη Προκοπίου, Ανέστης Βλάχος, Ζαννίνο, Βασίλης Καΐλας, Στάθης Γιαλελής, Κλεοπάτρα Ρώτα, Τάκης Εμμανουήλ, Βαγγέλης Ιωαννίδης και Κώστας Παπακωνσταντίνου
ΜουσικήΓιάννης Μαρκόπουλος
Πρώτη προβολή1963
Διάρκεια88 λεπτά
ΠροέλευσηΕλλάδα
ΓλώσσαΕλληνικά

Οι Μικρές Αφροδίτες είναι δραματική ταινία του 1963 σε σκηνοθεσία του Νίκου Κούνδουρου.[1] Το σενάριο, βασισμένο στο Δάφνις και Χλόη του αρχαίου συγγραφέα Λόγγου και στα Ειδύλλια του Θεοκρίτου, υπογράφουν οι Βασίλης Βασιλικός και Κώστας Σφήκας. Η μουσική της ταινίας είναι του συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλου.

Ξενόγλωσσοι τίτλοι: The Sign of Aphrodite, Young Aphrodites.

Με διεθνή και ελληνικά βραβεία, οι Μικρές Αφροδίτες «επιδίωκαν να ενηλικιώσουν ερωτικά τον ελληνικό κινηματογράφο», σύμφωνα με δήλωση του σκηνοθέτη.[2]

Η ταινία γυρίστηκε κυριολεκτικά με το τίποτε. Κανένας δεν είχε πληρωθεί, ο δε Κούνδουρος έκανε και τον οπερατέρ, ενώ η μητέρα του είχε ράψει τα κοστούμια.[3] Προβλήθηκε τη σεζόν 1963–1964 και έκοψε 114.047 εισιτήρια, ενώ έφτασε στην 44η θέση ανάμεσα σε 92 ταινίες.[4]

Οι Μικρές Αφροδίτες είναι η ταινία που ανέβασε το Νίκο Κούνδουρο επαγγελματικά και οικονομικά.[5] Η εταιρεία που τον εκπροσωπούσε και διαπραγματευόταν τα δικαιώματά του ήταν η Ανζερβός και το 1963 τα πούλησε στο εξωτερικό για 200.000 δολάρια.[6]

Αρχικά, στην ταινία επρόκειτο να παίξει η Χλόη Λιάσκου στον ρόλο της 12χρονης Χλόης, αλλά μέχρι να ξεκινήσουν τα γυρίσματα είχε ήδη μεγαλώσει αρκετά και τελικά δεν επιλέχθηκε. [7]

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 200 π.Χ. (ελληνιστικά χρόνια), μια ομάδα νομάδων βοσκών, κατεβαίνοντας από τα ορεινά σε αναζήτηση νέων βοσκοτόπων, χάνει τον προσανατολισμό της και φτάνει στη θάλασσα. Οι βοσκοί βρίσκουν καταφύγιο σε μια παραλία και κατασκηνώνουν δίπλα σ' ένα οικισμό ψαράδων, στον οποίο ζει μια ομάδα γυναικών, των οποίων οι άντρες λείπουν στο ψάρεμα.

Στη θέα των βοσκών, οι γυναίκες του οικισμού κρύβονται, ενώ οι μόνες που κυκλοφορούν ελεύθερα είναι η Άρτα (γυναίκα ενός ψαρά), και η 12χρονη Χλόη. Ο Σκύμνος, ένας προέφηβος βοσκός, προσεγγίζει τη Χλόη που περιφέρεται ανέμελα ημίγυμνη στα βράχια και στις ακρογιαλιές. Ανάμεσά τους ξεκινά ένα παιχνίδι μικροπροκλήσεων που δεν μετουσιώνεται ανοιχτά σε ερωτική πράξη, σε αντίθεση με την Άρτα, η οποία στην αρχή αρνείται το ερωτικό κάλεσμα ενός βοσκού, του Τσάκαλου, για να υποκύψει τελικά σε μια σπηλιά, κάτω από το βλέμμα του Σκύμνου και της Χλόης, οι οποίοι τους παρακολουθούν από μια σχισμάδα.

Έρχεται η στιγμή που οι βοσκοί πρέπει να φύγουν, κι ο Σκύμνος αρνείται επίμονα. Ο Λύκας, ένας μουγκός έφηβος βοσκός, βρίσκει τη Χλόη και την κάνει με τη βία δική του. Μπροστά στη θέα της αγαπημένης του να υποκύπτει στην ορμή ενός άλλου, ο Σκύμνος αφήνεται να παρασυρθεί από τα κύματα της θάλασσας, αγκαλιά μ' έναν νεκρό πελεκάνο.

Διανομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βραβεία, Διακρίσεις/Φεστιβάλ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

13ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ
1963

Ιούλιος

1. Αργυρή Άρκτος Καλύτερης Σκηνοθεσίας

Silver Bear for Best Director

2. Βραβείο Διεθνούς Ένωσης Κριτικών (Fipresci)
4ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
1963

Σεπτέμβριος

1. Καλύτερης Ταινίας Μεγάλου Μήκους
2. Σκηνοθεσίας
3. Μουσικής (στον Γιάννη Μαρκόπουλο)
4. Κριτικών Σκηνοθεσίας
5. Κριτικών Σεναρίου
6. Τιμητική Διάκριση Ερμηνείας (στον Βαγγέλη Ιωαννίδη)

Πρεμιέρες ανά Χώρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε κινηματογραφικές αίθουσες, χρονολογικά:

Η ταινία στη Νέα Υόρκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις ΗΠΑ έκανε πρεμιέρα τον Δεκέμβριο του 1966.

Τρία χρόνια μετά την προβολή της ταινίας στο Φεστιβάλ του Βερολίνου, ένας Ιάπωνας πήρε τα δικαιώματά της και την έβγαλε διανομή σε μεταμεσονύκτιες προβολές σε αντεργκράουντ νεοϋορκέζικες αίθουσες. Η ταινία λατρεύτηκε από το κίνημα των χίπις, αφού τους εξέφραζε με όλη αυτή την «επιστροφή στη φύση» που πρέσβευε.[8]

Περαιτέρω Συμμετοχές σε Φεστιβάλ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Στο Βέλγιο έκανε πρεμιέρα στο "Brussels International Film Festival" στις 20 Ιανουαρίου 1968
  • Στην Ελλάδα προβλήθηκε ξανά στο "39ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης", στις 13 Νοεμβρίου 1998
  • Στην Ελλάδα προβλήθηκε για άλλη μια φορά στο "26ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου", στις 17 Νοεμβρίου 2013.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ταινιοθήκη Της Ελλάδος. «Μικρές Αφροδίτες–Φιλμογραφία». tainiothiki.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουνίου 2020. 
  2. Ιστορικό Λεύκωμα 1963, σελ. 153-154, Καθημερινή (1997)
  3. Τράπαλη, Βικτώρια (1 Ιουνίου 2013). «Backstage με το Νίκο Κούνδουρο». Aegina Light. 
  4. Retrodb. «Μικρές Αφροδίτες». retrodb.gr. 
  5. Ζουμπουλάκης, Γιάννης (24 Φεβρουαρίου 2017). «Νίκος Κούνδουρος (1926-2017): Είμαστε ερασιτέχνες της ζωής». Το Βήμα. 
  6. Τράπαλη, Βικτώρια (1 Ιουνίου 2013). «Backstage με το Νίκο Κούνδουρο». Aegina Light. 
  7. «Αντώνης Μποσκοΐτης: 10 συνεντεύξεις με 10 ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου». LiFO. 19 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2023. 
  8. Μποσκοΐτης, Αντώνης (17 Φεβρουαρίου 2018). «Νίκος Κούνδουρος: Ακούγεται κοινοτοπία, αλλά, ναι, ο άνθρωπος της ζωής μου ήταν ο Χατζιδάκις». Lifo. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]