Τοπίο στην ομίχλη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τοπίο στην ομίχλη
Ξενόγλωσση κινηματογραφική αφίσα.
ΣκηνοθεσίαΘεόδωρος Αγγελόπουλος
ΠαραγωγήΘεόδωρος Αγγελόπουλος
ΣενάριοΘεόδωρος Αγγελόπουλος
Θανάσης Βαλτινός
Τονίνο Γκουέρα
ΠρωταγωνιστέςΜιχάλης Ζέκε
Τάνια Παλαιολόγου
Στράτος Τζώρτζογλου
Χριστόφορος Νέζερ
Εύα Κοταμανίδου
Αλίκη Γεωργούλη
Βαγγέλης Καζάν
ΜουσικήΕλένη Καραΐνδρου
ΦωτογραφίαΓιώργος Αρβανίτης
ΜοντάζΓιάννης Τσιτσόπουλος
ΣκηνογραφίαΜικές Καραπιπερής
Εταιρεία παραγωγήςParadis Films
ΕΡΤ
Basic Cinematografica
ΔιανομήNew Yorker Films (ΗΠΑ)
Πρώτη προβολή10 Σεπτεμβρίου 1988 (Ελλάδα)
Κυκλοφορία16 Σεπτεμβρίου 2006 (DVD)
Διάρκεια127 λεπτά
ΠροέλευσηΕλλάδα
Ιταλία
Γαλλία
ΓλώσσαΕλληνική

Το Τοπίο στην ομίχλη είναι μια ελληνική δραματική κινηματογραφική ταινία, σε σκηνοθεσία και παραγωγή του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Το σενάριο ανήκει στον ίδιο τον Θόδωρο Αγγελόπουλο, τον Θανάση Βαλτινό και τον Τονίνο Γκουέρα.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ιστορία της ταινίας περιστρέφεται γύρω από δύο παιδιά, τη Βούλα και τον Αλέξανδρο, που αποφασίζουν να ταξιδέψουν μόνα τους στη μυθική Γερμανία, καθώς πιστεύουν ότι εκεί θα βρουν τον πατέρα τους, τον οποίο επιθυμούν διακαώς να συναντήσουν.

Πηγαίνουν στην Αθήνα στον σιδηροδρομικό σταθμό και προσπαθούν να επιβιβαστούν στο τρένο για τη Γερμανία, αλλά τους κατεβάζουν, επειδή δεν έχουν εισιτήριο. Ένας αστυνομικός τα πηγαίνει σε έναν μακρινό θείο, που τον πείθει ότι τα παιδιά δεν έχουν πατέρα στη Γερμανία. Τον πληροφορεί ότι τους είπε ψέματα η μητέρα τους για να μη μάθουν την αλήθεια: έχουν διαφορετικούς πατεράδες, από περιστασιακές ερωτικές σχέσεις της. Αν και τα παιδιά κρυφακούν την συνομιλία, δεν πιστεύουν τον θείο τους. Μετά από μια χιονοθύελλα στο χωριό, καταφέρνουν να το σκάσουν.

Συνεχίζουν το ταξίδι τους και τελικά συναντούν έναν νεαρό, τον Ορέστη, ο οποίος έχει ένα χαλασμένο λεωφορείο. Αποφασίζει να τα πάρει μαζί του και τα παιδιά δέχονται. Ο Ορέστης είναι ο οδηγός ενός θιάσου, που παίζουν ένα έργο ελληνικής ιστορίας. Δεν έχουν πολλούς θεατές τελευταία.

Καθώς χωρίζουν οι δρόμοι του Ορέστη και των παιδιών, εκείνα συνεχίζουν να ψάχνουν τρόπο να φτάσουν στη Γερμανία. Βρίσκουν έναν οδηγό ενός φορτηγού. Αργότερα, όταν ο Αλέξανδρος κοιμάται, ο οδηγός βιάζει την Βούλα και το σκάει, σοκαρισμένος από την ίδια του την πράξη. Τα παιδιά σύντομα φτάνουν σε έναν άλλο σιδηροδρομικό σταθμό. Επιβιβάζονται σε ένα τρένο, αλλά βλέπουν τον ελεγκτή και καταφέρνουν την τελευταία στιγμή να του ξεφύγουν. Συναντούν και πάλι τον Ορέστη, που τους παίρνει μαζί με τη μοτοσικλέτα του. Φτάνουν σε ένα άδειο παραλιακό καφενείο και περπατάνε στην προκυμαία. Ξαφνικά, ένα μεγάλο μαρμάρινο χέρι κρεμασμένο από ένα ελικόπτερο βγαίνει από τη θάλασσα. Ο δείκτης του χεριού έχει κοπεί.

Ο Ορέστης αναγκάζεται να πουλήσει τη μοτοσικλέτα του, επειδή θα μπει στον στρατό. Συναντά τον αγοραστή αργότερα σε ένα μπαρ και υπονοείται ότι συνδέονται ερωτικά. Η Βούλα απογοητεύεται, καθώς τον είχε ερωτευτεί, και τα παιδιά φεύγουν και πάλι. Ο Ορέστης τα ψάχνει και τα βρίσκει σε έναν ερημωμένο αυτοκινητόδρομο. Παίρνει τη Βούλα στην αγκαλιά του και την παρηγορεί. Αποχαιρετιούνται για τελευταία φορά. Σε έναν άλλο σιδηροδρομικό σταθμό, ένας στρατιώτης δίνει χρήματα στη Βούλα για να αγοράσει εισιτήρια και τα παιδιά μπαίνουν στο τρένο για τη Γερμανία. Βγαίνουν λίγο πριν τον έλεγχο διαβατηρίων στα σύνορα. Συνειδητοποιούν ότι τα σύνορα είναι ένα ποτάμι και μπαίνουν σε μια μικρή βάρκα για να το διασχίσουν. Ξαφνικά, ακούγονται πυροβολισμοί από τους συνοριοφύλακες και ένα δέντρο διακρίνεται στην ομίχλη. Καθώς καθαρίζει η ομίχλη, η Βούλα και ο Αλέξανδρος τρέχουν προς το δέντρο και το αγκαλιάζουν.

Ηθοποιοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βραβεία και διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία κέρδισε το βραβείο νέου κινηματογράφου Interfilm στο Φεστιβάλ Βερολίνου,το βραβείο Silver Hugo στο φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σικάγου και το βραβείο «Ταινία της Χρονιάς» στα Βραβεία Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου. Επίσης, πήρε τρία βραβεία στο Φεστιβάλ Βενετίας (Αργυρό Λέοντα, Βραβείο C.I.C.A.E., Βραβείο των φοιτητών του πανεπιστημίου 'La Sapienza'). Σύμφωνα με ψηφοφορία του περιοδικού Times η ταινία συμπεριλαμβάνεται στις 200 καλύτερες όλων των εποχών, κατακτώντας την 24η θέση.[1]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]