Δεσποινίς Διευθυντής

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δις Διευθυντής
ΣκηνοθεσίαΝτίνος Δημόπουλος
ΣενάριοΚώστας Πρετεντέρης
Ασημάκης Γιαλαμάς
ΠρωταγωνιστέςΤζένη Καρέζη, Αλέκος Αλεξανδράκης, Κώστας Καρράς, Κατερίνα Γώγου, Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, Λίλυ Παπαγιάννη, Ελένη Ζαφειρίου, Νίτσα Μαρούδα, Δημήτρης Νικολαΐδης, Γιάννης Βογιατζής, Περικλής Χριστοφορίδης, Άγγελος Αντωνόπουλος, Δέσποινα Στυλιανοπούλου και Βαγγέλης Καζάν
ΜουσικήΜίμης Πλέσσας
ΤραγούδιΑδελφές Μπρόγιερ
ΦωτογραφίαΝίκος Καβουκίδης
ΜοντάζΠέτρος Λύκας
ΣκηνογραφίαΜάρκος Ζέρβας
Εταιρεία παραγωγήςΦίνος Φιλμ
Πρώτη προβολή18 Δεκεμβρίου 1964 (Ελλάδα)
Κυκλοφορία10 Ιουνίου 2010 (DVD)
Διάρκεια94 λεπτά
ΠροέλευσηΕλλάδα
ΓλώσσαΕλληνικά

Το Δεσποινίς Διευθυντής είναι ο τίτλος ελληνικής κινηματογραφικής ταινίας παραγωγής του 1964, από τα στούντιο της Φίνος Φιλμ. Τη σκηνοθεσία της υπογράφει ο Ντίνος Δημόπουλος και το σενάριο από κοινού οι Ασημάκης Γιαλαμάς και Κώστας Πρετεντέρης και αποτελεί διασκευή του ομώνυμου θεατρικού έργου τους, που ανέβηκε με πρωταγωνιστές την Τζένη Καρέζη και τον Νίκο Κούρκουλο. Πρόκειται για μια κλασσική κωμωδία ηθών, από εκείνες που χαρακτηρίζουν την "χρυσή" εποχή του ελληνικού σινεμά. Πρωταγωνιστούν η Τζένη Καρέζη, ο Αλέκος Αλεξανδράκης, ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος και η Λίλλη Παπαγιάννη.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Λίλα Βασιλείου (Τζένη Καρέζη) είναι πολιτικός μηχανικός, ορφανή από μητέρα. Ο πατέρας της (Διονύσης Παπαγιαννόπουλος) που την υπεραγαπά, την συνοδεύει την πρώτη μέρα στη δουλειά, όπου θα δουλέψει σε μια εταιρεία ως αντικαταστάτρια του διευθυντή και καθηγητή της (Περικλής Χριστοφορίδης). Στην εταιρεία όλοι οι άντρες την σέβονται, αποφεύγοντας ακόμα και να καπνίσουν μπροστά της. Εκείνη ενοχλείται ιδιαίτερα από τον υπερβολικό σεβασμό που της έχουν στην εταιρεία. Ωστόσο γνωρίζει και την άλλη πλευρά της εταιρείας, που αποτελείται από τον Αλέκο Σαμιωτάκη (Αλέκος Αλεξανδράκης), υπομηχανικό που έχει αδυναμία στο γυναικείο φύλο, αλλά και αυτή του έχει μεγάλη αδυναμία λόγω της γοητείας του. Αυτός μη γνωρίζοντας πως η Λίλα είναι η αντικαταστάτρια του διευθυντή, αλλά θεωρώντας την γραμματέα του, αρχίζει να την φλερτάρει. Όταν όμως αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα, νιώθει ντροπή και αμηχανία, μια και η νέα του διευθύντρια είναι μια κοπέλα με βαθιά συντηρητικές αρχές.

Όμως εκείνη τον ερωτεύεται και με τη βοήθεια της ξαδέρφης της, Αθηνάς (Λίλλη Παπαγιάννη), προσπαθεί να γίνει 'θηλυκό', αφήνοντας πίσω της την αυστηρότητά της και την σοβαρότητά της, μαθαίνοντας τον τρόπο να φέρεται σαν 'τρελοκόριτσο', κοιτώντας φορέματα και κάνοντας πρόβα. Παραλληλα ο Αλέκος θεωρεί πως πρέπει να αποκατασταθεί και να αρχίσει να κάνει σοβαρές σχέσεις με ώριμες γυναίκες, μιας και η κοπέλα του, Βίκυ Μελίδου (Νίτσα Μαρούδα), τον καταπιέζει συνεχώς με τις τρέλες της, κάτι που ανατρέπει τα σχέδια της Λίλας και της ξαδέρφης της, οι οποίες δεν το γνωρίζουν. Η Λίλα τον παίρνει τηλέφωνο ώστε να του κλείσει ραντεβού προσπαθώντας να φέρεται όπως της έμαθε η Αθηνά (κλασική ατάκα της ταινίας: "Γυρίσατεεε;;") Όμως εκείνος συνεχίζει να της φέρεται ως απλός υπάλληλος προς σοβαρή διευθύντρια και στο ραντεβού που κλείνουν στο σπίτι της είναι και οι δύο ιδιαίτερα διστακτικοί, ενώ ο Αλέκος δεν βρίσκει την γυναίκα που θέλει στο πρόσωπο της Λίλας, απλά λόγω της θέσης που έχουν στην εταιρεία.

Το ίδιο βράδυ το σπίτι της Λίλας επισκέπτονται η κοπέλα του Αλέκου ώστε να την παρακαλέσει να του βάζει λιγότερη δουλειά και ο ναύαρχος Γελεβουρδέζος (Δημήτρης Νικολαΐδης), που ζητάει με τρόπο το χέρι της Λίλας, πράγμα που κάνει έξω φρενών τον πατέρα της. Ο ναύαρχος Γελεβουρδέζος είναι κλασικός ξενύχτης και γυναικάς, παρά τη θέση του στην εταιρεία και την ηλικία του (μιας και όπως αναφέρεται είναι γεννηθείς το 1909), ενώ συνεχίζει να συχνάζει σε καμπαρέ και κλαμπ. Ο πατέρας της Λίλας του υπόσχεται να το συζητήσει με την κόρη του και τον διώχνει άρον-άρον, χωρίς όμως να πει τίποτα στην Λίλα.

Ο ναύαρχος Γελεβουρδέζος κάνει ένα πάρτυ, όπου καλεί όλο το προσωπικό και γλυκοκοιτάζει τη Λίλα, η οποία έχει έρθει στο πάρτυ με την Αθηνά. Εκεί για πρώτη φορά επιδεικνύει τις ικανότητές της ως 'τρελό θηλυκό' και κάνει τρέλες, ώστε να κινήσει την προσοχή όλων και κυρίως του Αλέκου, που την φλερτάρει κάπως απότομα και εκείνη αντιδρά (η Τζένη Καρέζη ζητά βοήθεια με την γνωστή ατάκα: "Αθηνά! Αθηνάααα!"). Ωστόσο η Λίλα συνεχίζει να κάνει τρέλες, αυτή τη φορά από το μεθύσι και αυτό οδηγεί στο να την διεκδικεί ο Αλέκος και ένας άλλος άντρας (ο περίφημος 'Γιαγκούκος' (Κίμων Δημόπουλος) όπως τον αποκαλεί η Τζένη Καρέζη στην ταινία) και τελικά παίζουν ξύλο. Το βράδυ η Λίλα γυρίζει στο σπίτι της μεθυσμένη και το πρωί στην εταιρεία όλοι συζητάνε τις τρέλες της, οπότε τελικά ο Αλέκος και η Λίλα ομολογούν τον έρωτα τους και με την ευχή του πατέρα της Λίλας ετοιμάζονται για την νέα τους κοινή ζωή.

Παρατηρήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία ακολουθεί τις σεναριακές συμβάσεις και τυποποιήσεις, έτσι ώστε μετά από μια σειρά τσακωμών, παρεξηγήσεων και κωμικών καταστάσεων να οδηγήσει την ερωτική επιθυμία των δύο πρωταγωνιστών σε αίσιο τέλος. Τη σύγχρονη έρευνα έχει απασχολήσει η ταινία ως προς το πως αναπαριστώνται οι έμφυλοι ρόλοι στην συγκεκριμένη ταινία.

Έτσι από τη μια η Λίλα Βασιλείου (Τζένη Καρέζη) σκιαγραφείται ως μια δυναμική, μορφωμένη γυναίκα με κυρίαρχη θέση στο ανδροκρατούμενο εργασιακό της περιβάλλον, αλλά πρέπει να απαρνηθεί οικειοθελώς την προσωπικότητά της προκειμένου να γίνει αποδεκτή από τους άνδρες.[1]

Από την άλλη πλευρά ο Αλέκος Σαμιωτάκης προβάλλεται ως ωραίος άνδρας με παρουσιαστικό, έμπειρος, με επαγγελματικό κύρος. Τα στερεότυπα σχετίζονται και με τη σεξουαλικότητα, η οποία είναι προνόμιο ανδρικό, καθώς ο Αλέκος διαθέτει πληθώρα κατακτήσεων, ενώ η Λίλα είναι άπειρη και προβάλλεται ως άσπιλη και αγνή. Στον αντίποδα βρίσκεται η Βίκυ, η θηλυκότητα της οποίας παρουσιάζεται στερεοτυπικά, ως αργόσχολη, πάντα βαμμένη και ντυμένη προκλητικά.[2] Η προσπάθεια της Λίλας να ανταγωνιστεί τη Βίκυ ως προς τη θηλυκότητά της, διακωμωδείται. Αντιλαμβανόμενη τι έχει συμβεί φορά τα γυαλιά της σπεύδοντας να αποκαταστήσει την τάξη και να υποβάλει παραίτηση. Τα γυαλιά εδώ συμβολίζουν τη διανοούμενη και μη ερωτικά επιθυμητή, ενώ η απουσία τους το αντικείμενο της επιθυμίας. Τελικά συμμορφώνεται στην κυρίαρχη θηλυκότητα και ολοκληρώνεται ως γυναίκα διά μέσου του γάμου. Η πατριαρχική τάξη έχει αποκατασταθεί.[3]

Διανομή ρόλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κυκλοφορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία έκανε πρεμιέρα στις 6 Δεκεμβρίου 1964 στις κινηματογραφικές αίθουσες Άστρον, Έλλη, Ρεξ, Ριβόλι, Σελέκτ και Τριανόν στην Αθήνα, ενώ συγχρόνως ξεκίνησε να προβάλλεται στους κινηματογράφους Τερψιθέα του Πειραιά και Αττικόν της Πάτρας.[4]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Υβόν Κοσμά: «Εικόνες και φύλο μέσα από τον Ελληνικό κινηματογράφο του '60: Η ταινία Δεσποινίς Διευθυντής», στο Η σύντομη δεκαετία του 60. Θεσμικό πλαίσιο, κομματικές στρατηγικές, κοινωνικές συγκρούσεις, πολιτισμικές διεργασίες, Ελληνική Εταιρεία Πολιτικής Επιστήμης, (επιμ. Άλκης Ρήγος, Σεραφείμ Σεδεριάδης, Ευάνθης Χατζηβασιλείου), εκδ. Καστανιώτης, Αθήνα, 2008, σελ. 405
  2. Υβόν Κοσμά, «Εικόνες και φύλο μέσα από τον Ελληνικό κινηματογράφο του 60': Η ταινία Δεσποινίς Διευθυντής», στο Η σύντομη δεκαετία του 60. Θεσμικό πλαίσιο, κομματικές στρατηγικές, κοινωνικές συγκρούσεις, πολιτισμικές διεργασίες, Ελληνική Εταιρεία Πολιτικής Επιστήμης, (επιμ. Άλκης Ρήγος, Σεραφείμ Σεδεριάδης, Ευάνθης Χατζηβασιλείου), εκδ. Καστανιώτης, Αθήνα, 2008, σελ. 412-413
  3. Υβόν Κοσμά, «Εικόνες και φύλο μέσα από τον Ελληνικό κινηματογράφο του 60': Η ταινία Δεσποινίς Διευθυντής», στο Η σύντομη δεκαετία του 60. Θεσμικό πλαίσιο, κομματικές στρατηγικές, κοινωνικές συγκρούσεις, πολιτισμικές διεργασίες, Ελληνική Εταιρεία Πολιτικής Επιστήμης, (επιμ. Άλκης Ρήγος, Σεραφείμ Σεδεριάδης, Ευάνθης Χατζηβασιλείου), εκδ. Καστανιώτης, Αθήνα, 2008, σελ. 414-415
  4. «Η ζωή της πόλεως» (PDF). Ψηφιακό Αρχείο Εφημερίδων και Περιοδικού Τύπου - Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος. Εφημερίδα Ελευθερία. 6 Δεκεμβρίου 1964. σελ. 3η. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2023. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Υβόν Κοσμά: «Εικόνες και φύλο μέσα από τον Ελληνικό κινηματογράφο του '60: Η ταινία Δεσποινίς Διευθυντής», στο Η σύντομη δεκαετία του 60. Θεσμικό πλαίσιο, κομματικές στρατηγικές, κοινωνικές συγκρούσεις, πολιτισμικές διεργασίες, Ελληνική Εταιρεία Πολιτικής Επιστήμης, (επιμ. Άλκης Ρήγος, Σεραφείμ Σεφεριάδης, Ευάνθης Χατζηβασιλείου),εκδ. Καστανιώτης, Αθήνα 2008, σσ. 404-416

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]