Τζέιμς Πάρις

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τζέιμς Πάρις
Γέννηση1921
Βατούσα
Θάνατος26  Μαΐου 1982
Αθήνα
ΚατοικίαΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής (1948 – Δεκαετία του 1950)
Ελλάδα (από Δεκαετία του 1950)
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής (από Δεκαετία του 1940)
Ιδιότηταπαραγωγός ταινιών

Ο Τζέιμς Πάρις (James Paris, 1921 – 26 Μαΐου 1982), γεννημένος Δημήτρης Παρασχάκης[1], ήταν Έλληνας παραγωγός κινηματογραφικών ταινιών.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1921 στο χωριό Βατούσα της Λέσβου, σπούδασε στη Γεωπονική Σχολή της Θεσσαλονίκης και στο Γεωργικό Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου της Βηρυτού στο Λίβανο. Το 1948 μετανάστευσε στην Αμερική και στα πρώτα χρόνια παραμονής του στις ΗΠΑ σπούδασε στη Σχολή Κινηματογράφου της 20th Century Fox, πήρε την αμερικανική υπηκοότητα και έγινε διευθυντής του τμήματος διαφήμισης της United Artists (1948-1952). Αφού συνεργάστηκε ως διευθυντής παραγωγής σε ταινίες της 20th Century Fox, στα τέλη της δεκαετίας του '50 επέστρεψε στην Ελλάδα, δίνοντας μια νέα πνοή στις κινηματογραφικές παραγωγές. Μέσα σε μία περίπου δεκαετία υπήρξε παραγωγός σε 54 ελληνικές ταινίες, πολλές από τις οποίες διακρίθηκαν στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (5 Βραβεία Καλύτερης Ταινίας) και είχαν εισπρακτική επιτυχία. Η πρώτη του ταινία ήταν η Εταιρία θαυμάτων (1963) σε σκηνοθεσία Στέφανου Στρατηγού. Ο Τζέιμς Πάρις, ο παραγωγός χάρη στον οποίο η έννοια της «υπερπαραγωγής» έγινε γνωστή στον ελληνικό κινηματογραφικό χώρο, πέθανε το 1982 σε ηλικία 61 ετών.

  • Η ταινία του Τζέιμς Πάρις με τα περισσότερα εισιτήρια στην Ελλάδα:
Στα σύνορα της προδοσίας (1968 - 1969), 710.994 (2η/108), σκηνοθεσία Ντίμης Δαδήρας
  • Η ταινία του Τζέιμς Πάρις με τα λιγότερα εισιτήρια στην Ελλάδα:
Κρουαζιέρα του τρόμου (1978), 1.380 (15η/17), σκηνοθεσία Χρήστος Κεφαλάς

Τόσο η θεματολογία όσο και το ύφος των παραγωγών του Πάρις ήταν, για ιδεολογικούς λόγους, καλοδεχούμενα από το τότε καθεστώς, το οποίο τις στήριξε με διάφορα μέσα:

Ολόκληρες μονάδες στρατού επιστρατεύονται για τον Τζέημς Πάρις. Τα τανκς παραχωρούνταν όχι μόνο στο γύρισμα, αλλά και στο να κόβουν βόλτες στη Θεσσαλονίκη με επιγραφές που διαφήμιζαν την προβολή της ταινίας στο φεστιβάλ. Ένας αριθμός από σταρ κατασκευάστηκε για τις ανάγκες του είδους (Πολίτης, Πρέκας, Στρατηγός, Βόγλης, Κομνηνός, κλπ.) που πασαλειμμένοι με μουστάρδα και φούμο, βγαίναν από τα χαλάσματα την τελευταία στιγμή για να σώσουν την Ελλάδα. [2]

Επιλεγμένη φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βραβεία / Διακρίσεις / Συμμετοχές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Ταινία Βραβεία / συμμετοχές
1963
Αδελφός Άννα
2 βραβεία (α’ ανδρικού ρόλου και κριτικών α’ ανδρικού ρόλου)
1964
Διωγμός
3 βραβεία (καλύτερης ταινίας μεγάλου μήκους, σκηνοθεσίας και σεναρίου)
1965
Η μοίρα του αθώου
Βραβείο μουσικής
1965
Όχι κύριε Τζόνσον
Βραβείο σεναρίου
1966
Ξεχασμένοι ήρωες
Βραβείο καλύτερης ταινίας μεγάλου μήκους
1967
Ο 13ος
Βραβείο σεναρίου
1968
Στα σύνορα της προδοσίας
4 βραβεία (αρτιότερης παραγωγής, σκηνοθεσίας, α’ ανδρικού ρόλου και β’ γυναικείου ρόλου)
1969
Όχι
3 βραβεία (αρτιότερης παραγωγής, φωτογραφίας και κριτικών φωτογραφίας)
1971
Παπαφλέσσας
3 βραβεία (αρτιότερης παραγωγής, σκηνοθεσίας και τιμητική διάκριση για τα ντεκόρ και τα κοστούμια)
1971
Ολοκαύτωμα
2 βραβεία (β’ ανδρικού ρόλου και πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη)
1972
Ο Ιπποκράτης και η δημοκρατία
Τιμητική διάκριση για τα σκηνικά
1972
Μπουμ ταρατατζούμ
Τιμητική διάκριση για τα σκηνικά
1979
Η ώρα του λύκου
Επίσημη συμμετοχή

Άλλα βραβεία / συμμετοχές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Ταινία Βραβεία / συμμετοχές
1965
Όχι κύριε Τζόνσον
Κρατικό βραβείο σκηνοθεσίας 1966
1968
Στα σύνορα της προδοσίας
Βραβείο β' γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Cambridge Boston (ΗΠΑ) 1969

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Αρχείο του Τζέιμς Πάρις ψηφιοποιημένο, στο Ελληνικό Ιστορικό και Λογοτεχνικό Αρχείο (ΕΛΙΑ) του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τραπέζης
  2. Σολδάτος, Γιάννης (1991). Ιστορία του Ελληνικού Κινηματογράφου, τομ. Β. Αθήνα: Αιγόκερως. σελ. 177.