Κινηματογράφος Ολύμπιον

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κινηματογράφος Ολύμπιον
Ολύμπιον Μέγαρον, (Ζάκ Μωσσέ, 1948-1950), Πλατεία Αριστοτέλους, Θεσσαλονίκη
Χάρτης
Είδοςκινηματογράφος
Γεωγραφικές συντεταγμένες40°37′58″N 22°56′30″E
Διοικητική υπαγωγήΔήμος Θεσσαλονίκης
ΤοποθεσίαΠλατεία Αριστοτέλους
ΧώραΕλλάδα

Ο κινηματογράφος Ολύμπιον βρίσκεται στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, στην πλατεία Αριστοτέλους. Η πλατεία Aριστοτέλους είναι η μεγαλύτερη πλατεία της Θεσσαλονίκης και θυμίζει (παρά τις βυζαντινές στο ύφος προσόψεις και στοές) πλατείες του Παρισιού και της Pώμης του 19ου αιώνα. Η σημερινή μορφή των προσόψεων στην πλατεία ολοκληρώθηκε τη δεκαετία του '60 και χαρακτηρίζεται από δύο μεγάλα κοίλα συγκροτήματα, που στενεύουν την πλατεία: αυτά είναι ο κινηματογράφος Ολύμπιον και το Ξενοδοχείο Hλέκτρα Παλλάς.[1]

Ο κινηματογράφος Ολύμπιον αποτελεί διατηρητέο μνημείο και τον πιο παλιό κινηματογράφο της πόλης. Βρίσκεται σ’ ένα από τα πιο χαρακτηριστικά κτίρια της Θεσσαλονίκης και συνδέεται άμεσα με την πολιτιστική αλλά και πολιτική ιστορία της πόλης. Η ταχυδρομική διεύθυνση του είναι Πλατεία Αριστοτέλους 10, Θεσσαλονίκη.

Η περιγραφή του κτιρίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κτιριακό συγκρότημα του Ολύμπιον που αναπτύσσεται σε έξι ορόφους, και πέραν των γραφείων για τη στέγαση των υπηρεσιών του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, περιλαμβάνει δύο κινηματογραφικές αίθουσες,

-την αίθουσα «Ολύμπιον», χωρητικότητας 676 θέσεων (πλατεία: 460, Θεωρείο: 139, εξώστης: 77), και

-την αίθουσα «Παύλος Ζάννας», χωρητικότητας 192 θέσεων,

καθώς και δύο καφέ-μπαρ.

Οι δύο αίθουσες λειτουργούν ως χειμερινοί κινηματογράφοι πρώτης προβολής. Ανήκουν στο δίκτυο Europa Cinemas και το πρόγραμμά τους είναι προσανατολισμένο κυρίως στον ευρωπαϊκό κινηματογράφο.[2]

Η ιστορία του κτιρίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ιστορία του κτιρίου όπου βρίσκεται ο κινηματογράφος ξεκινά το 1938, όταν εκδόθηκε η υπ' αριθμόν 236 άδεια οικοδομής και άρχισε να κατασκευάζεται  με σκοπό να στεγάσει τρία κινηματοθέατρα, ένα ζαχαροπλαστείο στο ισόγειο και 8 διαμερίσματα. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου ένα ιταλικό αεροπλάνο προκάλεσε ζημίες στο κτήριο και σταμάτησε η ανέγερσή του.

Ο Νίκος Θεοδοσίου σημειώνει: «Πρόκειται για ένα μέγαρο που, σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό θα περιλάμβανε μία υπόγεια αίθουσα όπου θα λειτουργούσε κινηματογράφος επικαίρων, ισόγειο και τέσσερις ορόφους διαμερισμάτων με δύο κινηματοθέατρα. Η μικρότερη αίθουσα ήταν θερινή και στεγάστηκε με κινητή οροφή».[3]

Στη σημερινή του μορφή σχεδιάστηκε την περίοδο 1948-1950 από τον πολιτικό μηχανικό Ζάκ Μωσσέ, δημιουργό πολλών και σημαντικών κτηρίων της μεσοπολεμικής Θεσσαλονίκης.

Αποτελεί την ιστορική έδρα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, και εκεί διεξήχθησαν οι πρώτες διοργανώσεις του Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου από το 1960. Αξίζει να σημειωθεί ότι από τους εξώστες του Ολύμπιον έχουν απευθύνει προεκλογικές ομιλίες σημαντικές πολιτικές προσωπικότητες της χώρας.

Το κτίριο ανακηρύσσεται διατηρητέο μνημείο και ο Οργανισμό Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης «Θεσσαλονίκη 1997», σχεδόν μισόν αιώνα μετά την ανέγερσή του, το ανακατασκευάζει. Με την ανάπλασή του, η κάτοψη και η τομή του κτιρίου ανασχεδιάσθηκαν ώστε να εξασφαλίζουν οι κατάλληλες συνθήκες οριζόντιας και κατακόρυφης κυκλοφορίας του αέρα, αλλά και άνετα και ευρύχωρα φουαγιέ. Επιπλέον, εκσυγχρονίστηκε ο ειδικός τεχνολογικός εξοπλισμός, δηλαδή τα συστήματα προβολής και ήχου, και τα άλλα στοιχεία των αιθουσών, όπως τα καθίσματα, ο κλιματισμός, οι χώροι υγιεινής.

Το κτίριο παραχωρείται στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και από τoν Οκτώβριο του 1998 αποτελεί την έδρα του Φεστιβάλ Kινηματογράφου Θεσσαλονίκης (πολιτιστικός οργανισμός). Έκτοτε, διαρκώς εκσυγχρονίζεται ο τεχνολογικός εξοπλισμός του, πάντα με ευθύνη του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.  Οι αίθουσες που το αποτελούν είναι οι χώροι όπου διεξάγονται οι ετήσιες διοργανώσεις του: το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης – Εικόνες του 21ου Αιώνα.

Σήμερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σήμερα το Ολύμπιον αποτελεί ένα πολιτιστικό κέντρο με σημαντική συμμετοχή στα καλλιτεχνικά δρώμενα της πόλης. Εκτός της προβολής ταινιών και της διοργάνωσης των φεστιβάλ, οι αίθουσες φιλοξενούν τα τελευταία χρόνια πληθώρα εκδηλώσεων, όπως θεατρικές παραστάσεις, ημερίδες, συνέδρια, συνεντεύξεις τύπου, συναυλίες, παρουσιάσεις βιβλίων, τηλεδιασκέψεις, τελετές απονομής βραβείων  κ.α.

Tέλος, το κτίριο του Ολύμπιον λειτουργεί και ως εκθεσιακός χώρος: εκεί παρουσιάζεται μια μόνιμη έκθεση με αντίγραφα της συλλογής HELLAFI. Πολύτιμο τεκμήριο της ιστορίας του σινεμά στην Ελλάδα, η συλλογή HELLAFFI -Ελληνική Αφίσα έχει χαρακτηριστεί ως μνημείο από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων λόγω της ξεχωριστής αξίας της. Αποτελείται από 274 έργα που χρονολογούνται την περίοδο 1950 -1970: πρωτότυπες γιγαντοαφίσες ελληνικών αλλά και ξένων ταινιών, οι οποίες κοσμούσαν τις προσόψεις των ελληνικών κινηματογράφων, ζωγραφισμένες στο χέρι από σημαντικούς καλλιτέχνες, καθώς και λιθόγραφες αφίσες και προσχέδια.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «::: ΟΛΥΜΠΙΟΝ :::». www.filmfestival.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2015. 
  2. «Υπουργείο Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων - Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης». www.yppo.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2015. 
  3. «Οι παλιοί κινηματογράφοι της Θεσσαλονίκης». www.academia.edu. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2015.