Τα Κουρέλια Τραγουδάνε Ακόμα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τα Κουρέλια Τραγουδάνε Ακόμα
ΣκηνοθεσίαΝίκος Νικολαΐδης[1]
ΠαραγωγήΝίκος Νικολαΐδης
ΣενάριοΝίκος Νικολαΐδης
ΜουσικήΤζέρι Λι Λιούις
Πρώτη προβολήΣεπτέμβριος 1979
ΓλώσσαΕλληνικά

Τα Κουρέλια Τραγουδάνε Ακόμα... είναι μια ελληνική δραματική πειραματική ανεξάρτητη σουρεαλιστική υπόγεια ταινία τέχνης του 1979, σε σκηνοθεσία Νίκου Νικολαΐδη. Είναι το πρώτο μέρος της τριλογίας τα "Χρόνια της Χολέρας", συνεχίζοντας με τη Γλυκιά συμμορία (1983) και τελειώνοντας με το Ο χαμένος τα παίρνει όλα (2002).

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο σκηνοθέτης μελέτησε τη μετατροπή των κοινωνικών αξιών, χρησιμοποιώντας το παράδειγμα μιας ομάδας πέντε φίλων που συναντιούνται μετά από ένα μακροχρόνιο διαχωρισμό και μοιράζονται μεταξύ τους τις λεπτομέρειες της δύσκολης ζωή τους. Η ταινία έγινε το σύμβολο της γενιάς του 1950 και αντανακλούσε τις προσωπικές του απόψεις σχετικά με το πρόβλημα της αλλοτρίωσης στο σύγχρονο κόσμο. Η ταινία γυρίστηκε με ένα σουρεαλιστικό τρόπο με προτίμηση για την αισθητική του Μαρκήσιου Ντε Σαντ. Σε αυτήν την ταινία, για πρώτη φορά στη φιλμογραφία του Νικολαΐδη, μπορεί κανείς να δει τα χαρακτηριστικά στοιχεία του κινηματογραφικού νουάρ που έγιναν μέρος της μοναδικής προσέγγισης του Νικολαϊδη στην πλειοψηφία των ταινιών που ακολούθησαν. Η ταινία ακολουθεί τέσσερις άνδρες που ήταν έφηβοι στη δεκαετία του 1950 και τώρα είναι στα σαράντα τους. Εμφανίζεται επίσης ένα πέμπτο πρόσωπο, μια γυναίκα, η οποία εισέρχεται και εξέρχεται από ψυχιατρικά νοσοκομεία εξαιτίας μη καθορισμένων διαταραχών.

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία κέρδισε το Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας και το Βραβείο Καλύτερης Φωτογραφίας του Συλλόγου Κριτικών Κινηματογράφου της Αθήνας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης τον Σεπτέμβρη του 1979, όπου επίσης ο Χρήστος Βαλαβανίδης κέρδισε το Βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού, ο Μαρίνος Αθανασόπουλος κέρδισε το βραβείο Καλύτερου Ηχολήπτη και ο Αντρέας Ανδρεαδάκης κέρδισε το βραβείο Καλύτερου Μοντέρ.[2] Το 2005, στο 46ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, η ταινία προβλήθηκε σε ειδική προβολή προς τιμήν της ηθοποιού Όλιας Λαζαρίδου.[3] Η Έφη Παπαζαχαρίου, που έγραψε ένα άρθρο για το θέμα στο World Film Locations: Athens, δήλωσε ότι είναι "μία από τις πιο πρωτότυπες ελληνικές ταινίες".[4]

Διανομή ρόλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. www.imdb.com/title/tt0094097/. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2016.
  2. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» Γενικά 1979: Βραβεία Ελληνικός κινηματογράφος. Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (Πληροφορίες: Βραβεία). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2014. 
  3. Κιτροέφ, Μαίρη (2005). 46ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Αθήνα: Υπουργείο Πολιτισμού. σελ. 242. 
  4. Papazachariou, Efi (2014).

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Peter Cowie, International Film Guide 1981, London: Tantivy Press, 1981, 512 pages (ISBN 0498025306).
  • Νίκος Νικολαΐδης, Τα Κουρέλια Τραγουδάνε Ακόμα...: Σενάριο, Αθήνα: Εκδόσεις Γνώση, 1980, 97 σελίδες. (Ελληνικά)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]