Το Κορίτσι του Αποχαιρετισμού
| Το Κορίτσι του Αποχαιρετισμού The Goodbye Girl | |
|---|---|
 | |
| Σκηνοθεσία | Χέρμπερτ Ρος |
| Παραγωγή | Ρέι Σταρκ |
| Σενάριο | Νιλ Σάιμον |
| Πρωταγωνιστές | Ρίτσαρντ Ντρέιφους Μάρσα Μέισον Κουίν Κάμινγκς |
| Φωτογραφία | Ντέιβιντ Μ. Γουόλς |
| Ενδυματολόγος | Ann Roth |
| Εταιρεία παραγωγής | Metro-Goldwyn-Mayer |
| Διανομή | Warner Bros. και Netflix |
| Πρώτη προβολή |  30/11/1977 |
| Κυκλοφορία | 1977 |
| Διάρκεια | 110 λεπτά |
| Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής[1] |
| Γλώσσα | Aγγλικά |
| δεδομένα () | |
Η ταινία Το Κορίτσι του Αποχαιρετισμού (αγγλ. The Goodbye Girl) είναι ρομαντική κομεντί παραγωγής 1977 σκηνοθεσίας Χέρμπερτ Ρος με πρωταγωνιστές τους Ρίτσαρντ Ντρέιφους και Μάρσα Μέισον. Το σενάριο της ταινίας έγραψε ο θεατρικός συγγραφέας Νιλ Σάιμον. Η ταινία χάρισε στον Ρίτσαρντ Ντρέιφους το Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου και έλαβε 4 ακόμα υποψηφιότητες.
Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Πώλα ΜακΦάντεν (Μάρσα Μέισον) επιστρέφοντας στο σπίτι της, μαζί με την κόρη της Λούσι (Κουίν Κάμινγκς), ανακαλύπτει ότι ο εραστής της, Τόνι ΝτεΦόρρεστ, την παράτησε κι ότι υπερνοικίασε το διαμέρισμα στο οποίο έμεναν όλοι μαζί σε κάποιον άλλο. Λίγο αργότερα εμφανίζεται, μέσα στη νύχτα, στο κατώφλι του διαμερίσματος ο νέος ενοικιαστής, ο νευρωτικός αλλά αξιαγάπητος ηθοποιός, Έλλιοτ Γκάρφιλντ (Ρίτσαρντ Ντρέιφους), ο οποίος αγνοεί την ύπαρξη της Πώλα. Η Πώλα ξεκαθαρίζει από την αρχή ότι δεν είναι διατιθεμένη να αφήσει το διαμέρισμα και συμπεριφέρεται με αγένεια στον Έλλιοτ, εκείνος αφήνει την Πώλα και την κόρη της να μείνουν στο διαμέρισμα πάραυτα. Έτσι λοιπόν ξεκινάει μια επεισοδιακή συγκατοίκηση με την Πώλα και τον Έλλιοτ να προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα οικονομικά. Η Πώλα ψάχνει για δουλειά ως χορεύτρια και ο Έλλιοτ πιάνει δουλειά σε σκηνή του Μπρόντγουεϊ όπου αναγκάζεται να υποδυθεί το Ριχάρδο Γ' του Σαίξπηρ ως θηλυπρεπή ομοφυλόφιλο. Και οι δυο τους πρόκειται να αποτύχουν, αλλά μετά από μια σειρά συγκρούσεων ανακαλύπτουν ότι είναι ερωτευμένοι.
Πληροφορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ρομαντική κομεντί σε σενάριο του Αμερικανού συγγραφέα Νιλ Σάιμον και σκηνοθετημένη από τον Χέρμπερτ Ρος. Η ταινία συνεχίζει την παράδοση των θεατρικών του Σάιμον, ο οποίος φέρνει κοντά αταίριαστα άτομα με μεγάλη επιτυχία και προκαλώντας τρομερό γέλιο. Το σενάριο του Σάιμον μεταφέρθηκε έπειτα στο θεατρικό σανίδι (το 1993 συγκεκριμένα, όπου Το κορίτσι του αποχαιρετισμού έγινε μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ).
Αρχικά ο Σάιμον προόριζε το ρόλο του Έλλιοτ για τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο, ενώ είχε προσεγγίσει επίσης και τους Τζακ Νίκολσον και Τζέιμς Κάαν, ενώ ανέθεσε το ρόλο της Πώλα στην τότε σύζυγό του Μάρσα Μέισον, η οποία είχε κάνει επιτυχία το 1973 με την ταινία Σιντερέλα, η γκαρσόνα της νύχτας (Cinderella Liberty)[2]. Ο αρχικός τίτλος της ταινίας, την οποία επρόκειτο να σκηνοθετήσει ο Μάικ Νίκολς, ήταν Bogart Slept Here. Ο Σάιμον πήρε την ιδέα για το σενάριο βασισμένος στις διηγήσεις του Ντάστιν Χόφμαν για την περίοδο που ήταν άσημος ηθοποιός. Ο Χόφμαν ζήτησε να συμμετάσχει στην ταινία αλλά το αίτημά του απορρίφθηκε. Μετά από μερικές εβδομάδες πρόβας, έγινε φανερό ότι ο ΝτεΝίρο δεν ήταν κατάλληλος για το ρόλο. Έτσι ο Νίκολς και ο ΝτεΝίρο αντικαταστάθηκαν από τον Ρος και τον Ντρέιφους. Ο Ρίτσαρντ Ντρέιφους μέχρι εκείνη την περίοδο είχε κάνει επιτυχία με τις ταινίες: Νεανικά Συνθήματα (American Graffiti, 1973), Τα σαγόνια του καρχαρία (Jaws, 1975) και είχε ολοκληρώσει τα γυρίσματα του Στενές επαφές τρίτου τύπου (Close Encounters of the Third Kind, 1977). Ο Σάιμον έγραψε ξανά το σενάριο προσαρμόζοντάς το στη χημεία μεταξύ της Μέισον και του Ντρέιφους και ξεκίνησαν τα γυρίσματα μεταξύ της Νέας Υόρκης και του Λος Άντζελες. Ο Ντρέιφους βασίστηκε στο χαρακτήρα του φίλου του Χάρλαν Έλλισον για να αποδώσει το χαρακτήρα του Έλλιοτ.
Υποδοχή και Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ταινία προβλήθηκε το 1977 κάνοντας υψηλές για την εποχή εισπράξεις, ξεπερνώντας τα 80 εκατομμύρια δολάρια στο αμερικανικό box-office[3]. Οι κριτικοί υποδέχτηκαν την ταινία με ευνοϊκές κριτικές και η ταινία έλαβε 5 υποψηφιότητες για όσκαρ. Το 1977 ήταν η χρονιά των νευρώσεων με την ταινία Ο Νευρικός Εραστής (Annie Hall, 1977) του Γούντι Άλεν να οδηγεί την κούρσα και να κερδίζει το Όσκαρ καλύτερης ταινίας, και σκηνοθεσίας, κατηγορίες στις οποίες ήταν υποψήφια και Το κορίτσι του αποχαιρετισμού. Ο Ρίτσαρντ Ντρέιφους κατάφερε να επικρατήσει του Γούντι Άλεν κερδίζοντας το όσκαρ Α' ανδρικού ρόλου, για την ερμηνεία του νευρωτικού Έλλιοτ. Έτσι ο Ντρέιφους έγινε ο νεότερος ηθοποιός που απέσπασε το βραβείο σε αυτή την κατηγορία όντας μόλις 30 χρονών, ένα ρεκόρ το οποίο κατέρριψε το 2002 ο Έιντριεν Μπρόντι για τη νίκη του για την ταινία του Ρόμαν Πολάνσκι Ο Πιανίστας (The Pianist). Η Μάρσα Μέισον έχασε το όσκαρ Α' γυναικείου ρόλου από τη θρυλική Άννι Χωλ της Ντάιαν Κίτον στο Νευρικό Εραστή. Ο Χέρμπερτ Ρος, έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ Σκηνοθεσίας για μιαν άλλη ταινία το Η Κρίσιμη Καμπή (The Turning Point, 1977) που ήταν υποψήφια για 11 όσκαρ, χωρίς όμως να καταφέρει να κερδίσει κανένα βραβείο.
Βραβεύσεις:
- Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου - Ρίτσαρντ Ντρέιφους
Υποψηφιότητες:
- Καλύτερης Ταινίας – Ρέι Σταρκ
- Α’ Γυναικείου Ρόλου - Μάρσα Μέισον
- Β’ Γυναικείου Ρόλου – Κουίν Κάμινγκς
- Πρωτότυπου Σεναρίου – Νιλ Σάιμον
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ goodbye-girl-0.
- ↑ Sarah Heiman. «Spotlight - The Goodbye Girl». tcm.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2008.
- ↑ «The Goodbye Girl, Box Office Information». The Numbers. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2012.