Πεπλοφόρος κόρη
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Πεπλοφόρος Κόρη | |
|---|---|
 Καλλιτεχνική αναδημιουργία της πεπλοφόρου κόρης στα πλαίσια της έκθεσης «Bunte Götter» | |
| Ονομασία | Πεπλοφόρος Κόρη |
| Έτος δημιουργίας | περ. 530 π.Χ. |
| Διαστάσεις | 117 εκ. |
| Μουσείο | Μουσείο της Ακρόπολης |
| Αριθμός καταλόγου | 679
 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα | |
Η Πεπλοφόρος κόρη της Ακροπόλεως είναι αριστουργηματικό έργο γλυπτικής τέχνης της αρχαίας Ελλάδας. Βρέθηκε το 1886 στο Ερέχθειο της Ακρόπολης και εκτίθεται στο Μουσείο της Ακρόπολης, ενώ αντίγραφό της εκτίθεται στο αρχαιολογικό μουσείο της Βασιλείας.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η κόρη είναι κατασκευασμένη από μάρμαρο Πάρου. Φέρει ίχνη της αρχικής διακόσμησής της που ήταν έγχρωμη. Το άγαλμα βρέθηκε τεμαχισμένο σε τρία κομμάτια. Έχει μέγεθος λίγο μικρότερο του φυσικού. Η στάση του σώματος ακολουθεί το αρχαίο ιδανικό. Τα πόδια είναι σε στάση προσοχής. Ο δεξιός βραχίονας είναι κρεμάμενος με το χέρι σφιγμένο σε γροθιά που ακουμπάει τον μηρό. Ο αριστερός βραχίονας είναι τεταμένος, και δυστυχώς δεν διασώζεται. Η ενδυμασία της κόρης είναι ένα ιωνικό λινό πλισέ υποϊμάτιο κάτω από έναν δωρικό μάλλινο πέπλο. Η μέση της κόρης σφίγγεται από ζώνη που κουμπώνει μπροστά με τα άκρα της να κρέμονται.
Η κεφαλή και το πρόσωπο διακρίνονται από λεπτά χαρακτηριστικά και για την φυσική τους έκφραση. Η κόμη είναι διαμορφωμένη με πολλή λεπτομέρεια, ενώ μια κορδέλα στολίζει τα μαλλιά. Το χρώμα των μαλλιών πρέπει να ήταν κόκκινο, τουλάχιστον αυτό συμπεραίνουμε από τα λίγα υπολείμματα χρωστικής ουσίας που υπάρχουν. Άλλες χρωστικές που ανακαλύπτουμε στην επιφάνεια του μαρμάρου είναι το κόκκινο στα μάτια, το κόκκινο και το πράσινο στην φορεσιά, ενώ μεγάλα τμήματα της φορεσιάς, καθώς και η επιδερμίδα της κόρης είχαν το φυσικό χρώμα του μαρμάρου.
Ερμηνεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι κόρες δεν είναι αναπαραστάσεις κάποιας θεάς, αλλά νεαρές γυναικείες μορφές αφιερωμένες στη θεά Αθηνά.
Καλλιτεχνική επιρροή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η τεχνική είναι καθαρά ιωνική. Η διαμόρφωση των ιματίων είναι πολύ λιτή, αν και την εποχή της κατασκευής του αγάλματος αυτού η δεξιοτεχνία των γλυπτών ήταν τόσο εξελιγμένη, που κάλλιστα θα μπορούσαν να είχαν προσθέσει περισσότερες διπλώσεις. Ο δημιουργός του όμως προτίμησε τη λιτότητα για να διατηρήσει την αρχαιότερη παράδοση και να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στις λεπτομέρειες του προσώπου.
Ιστορική τοποθέτηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η κόρη βρέθηκε στα ερείπια της Ακρόπολης που καταστράφηκε το 480 π.Χ. από τους Πέρσες. Χρονολογείται στο έτος 530 π.Χ. περίπου.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Άντολφ Φουρτβένγκλερ και Heinrich Ludwig Urlichs, επιμ. (1904). Denkmäler griechischer und römischer skulptur (στα Γερμανικά). Μόναχο: F. Bruckmann a. g. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2009.
- Ούτε Γκόττσαλλ, Skulpturhalle Basel (2004). Skulptur des Montats Februar 2004: Die Peploskore (στα Γερμανικά). σελίδες 1-2. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2016.
- Ισμήνη Τριάντη (1998). Το Μουσείο Ακροπόλεως. Αθήνα: ΟΛΚΟΣ. σελίδες 102–103. ISBN 960-7169-84-0. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2011.
| ||||||||||||||||||||||||||
