Απόστολος Χατζηχρήστος

Απόστολος Χατζηχρήστος
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Απόστολος Χατζηχρήστος (Ελληνικά)
Γέννηση	4  Μαρτίου 1901 Σμύρνη
Θάνατος	5  Ιουνίου 1959 Αθήνα
Αιτία θανάτου	καρκίνος του πνεύμονα
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Ιδιότητα	τραγουδιστής και συνθέτης
Όργανα	φωνή, πιάνο, κιθάρα, ακκορντεόν, μπουζούκι και Μπαγλαμάς
Είδος τέχνης	ρεμπέτικο

Ο Απόστολος Χατζήχρηστος (Σμυρνιωτάκι) (4 Μαρτίου 1901 - 5 Ιουνίου 1959) ήταν Έλληνας ρεμπέτης, στιχουργός και συνθέτης πολλών γνωστών ρεμπέτικων τραγουδιών που συνήθως ερμήνευσε ο ίδιος. Εκτός από τα δικά του τραγούδια ερμήνευσε και ρεμπέτικα τραγούδια άλλων συνθετών.

Η ζωή του

Γεννήθηκε το 1901 (κατ' άλλους το 1904 ή 1903), στο Κοκαριαλί, ένα προάστιο της Σμύρνης στη Μικρά Ασία και καταγόταν από πλούσια οικογένεια. Από μικρή ηλικία μαθήτευσε στη μουσική μαθαίνοντας πιάνο, κιθάρα και ακορντεόν. Όταν το 1919 ο Ελληνικός Στρατός αποβιβάστηκε στη Σμύρνη ο Χατζηχρήστος κατετάγη εθελοντής. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή η οικογένειά του διέφυγε στην Ελλάδα ο ίδιος όμως σε κάποια μάχη συνελήφθη αιχμάλωτος από τον Τουρκικό Στρατό και έμεινε κρατούμενος για τρία χρόνια σε κάποιο στρατόπεδο από όπου κατάφερε τελικά να δραπετεύσει με τη βοήθεια ενός συγκρατούμενου θείου του. Η ημέρα που δραπέτευσε ήταν εορτή του Σταυρού (14 Σεπτεμβρίου) και είναι χαρακτηριστικό πως σε όλη του τη ζωή ο Χατζηχρήστος κάθε χρόνο τέτοια ημέρα δεν έτρωγε ούτε έπινε τίποτα.

Αφού ήρθε στην Ελλάδα, και βρήκε την οικογένειά του στην Τζια, εγκαταστάθηκε στον Πειραιά, στα προσφυγικά (παράγκες) του Μικρολίμανου (τότε Τουρκολίμανο). Σύντομα βρήκε δουλειά σε εργοστάσιο σωληνουργίας ως οξυγονοκολλητής ενώ παράλληλα εκπαιδευόταν σε διάφορα λαϊκά μουσικά όργανα όπως μπουζούκι, μπαγλαμά κ.ά. Παντρεύτηκε το 1929 τη Γαριφαλή με την οποία και απέκτησε δύο κόρες τη Βαγγελίτσα και την Πόπη. Την ίδια χρονιά ξεκίνησε να ασχολείται εντατικά με το μπουζούκι. Άρχισε να εμφανίζεται σε μικρές ταβέρνες στον Πειραιά (Δραπετσώνα, Κερατσίνι) με άλλους σπουδαίους ρεμπέτες της εποχής, ενώ λίγο αργότερα μπήκε στην περίφημη "Τετράδα του Περαία" (1933) όταν και έγινε τότε αντιληπτός από τον Μίνωα Μάτσα. Τελικά στη δισκογραφία πρωτοεμφανίστηκε το 1938 όπου μαζί με τον Βαμβακάρη απετέλεσε σπουδαίο ρεμπέτικο σχήμα.

Συνέχισε να εργάζεται σε διάφορα μαγαζιά τόσο στη διάρκεια της Κατοχής, ενώ συμμετείχε και σε αντιστασιακές ομάδες, όσο και μετά την Απελευθέρωση. Μετά τον πόλεμο συνέχισε και την ηχογράφηση τραγουδιών. Τη δεκαετία του 1950 μαζί με άλλα γνωστά ονόματα του ρεμπέτικου έκανε περιοδείες σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας.

Πέθανε τον Ιούνιο του 1959 από καρκίνο στους πνεύμονες.

Το έργο του

Ο Απόστολος Χατζηχρήστος ηχογράφησε 85 τραγούδια των οποίων έγραψε ο ίδιος τη μουσική. Συνήθως μάλιστα, έγραφε και τους στίχους των τραγουδιών του. Τα περισσότερα κομμάτια του τα τραγούδησε εκείνος με την εκφραστική, συναισθηματική και άρτια τεχνικά φωνή του, που διέθετε μεγάλες φυσικές δυνατότητες. Τραγούδησε και τραγούδια άλλων συνθετών π.χ. του Βαμβακάρη, του Παπαπαϊώννου, του Τσιτσάνη κ.ά. Συνολικά η φωνή του αποτυπώθηκε σε περισσότερα από 125 ρεμπέτικα - λαϊκά κομμάτια. Ωστόσο, επειδή εξήντα από τα ογδονταπέντε δικά του ηχογραφημένα τραγούδια έχουν το ύφος καντάδας, ερμηνεύτηκαν από περισσότερους τραγουδιστές μαζί. Τα πρώτα τραγούδια που ηχογράφησε ήταν το Γιατί σκληρή και άπονη και Έχω βαθιά τον πόνο το 1938. Μετά την κήρυξη του πολέμου το 1940 έγραψε τα πατριωτικά τραγούδια Στης Αλβανίας τα βουνά, Αέρα οι φαντάροι μας και Αποχαιρετισμός στην Αλβανία.

Πηγές

• Απόστολος Χατζηχρήστος του Πάνου Σαββόπουλου, ένθετο Βιβλιοθήκη της εφημερίδας Ελευθεροτυπία- 21 Μαΐου 2010

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Οι παλιοί μας φίλοι - Θόδωρος Παπαδόπουλος και Απόστολος Χατζηχρήστος[1]